1ครั้นพวกเขามาใกล้กรุงเยรูซาเล็มถึงหมู่บ้านเบธฟายีบนภูเขามะกอกเทศ พระเยซูทรงส่งสาวกสองคนไป 2พร้อมตรัสสั่งว่า “จงเข้าไปในหมู่บ้านข้างหน้านั้น และในทันทีพวกท่านจะพบแม่ลาตัวหนึ่งผูกอยู่กับลูกของมัน จงแก้เชือกจูงมาให้เรา 3หากมีใครถาม จงบอกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าต้องการลาเหล่านี้ แล้วเขาจะปล่อยให้มาทันที”4ทั้งนี้เป็นจริงตามที่กล่าวไว้ผ่านทางผู้เผยพระวจนะว่า
5“จงบอกธิดาแห่งศิโยนว่า
‘ดูเถิด กษัตริย์ของเจ้าเสด็จมาหาเจ้า
ทรงอ่อนโยน ประทับมาบนหลังลาทรงลูกลาเสด็จมา’
”6สาวกทั้งสองก็ไปทำตามที่พระเยซูบัญชา 7พวกเขานำแม่ลากับลูกลามา เอาเสื้อคลุมของตนปูบนหลังลาเหล่านั้นให้พระเยซูประทับ 8ฝูงชนเป็นอันมากเอาเสื้อคลุมปูบนทาง บางคนก็ตัดกิ่งไม้มาปูบนถนน 9ฝูงชนทั้งที่นำเสด็จและตามเสด็จโห่ร้องว่า“โฮซันนาแด่บุตรดาวิด!“สรรเสริญพระองค์ผู้เสด็จมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า!”“โฮซันนาในที่สูงสุด!” 10เมื่อพระเยซูเสด็จเข้าสู่เยรูซาเล็ม ทั่วทั้งกรุงแตกตื่นถามกันว่า “คนนี้คือใคร?” 11ประชาชนตอบว่า “นี่คือพระเยซู ผู้เผยพระวจนะจากนาซาเร็ธในแคว้นกาลิลี” 12พระเยซูเสด็จเข้าไปในบริเวณพระวิหารและทรงขับไล่บรรดาผู้ที่ซื้อขายของกันที่นั่น ทรงคว่ำโต๊ะของผู้รับแลกเงินและม้านั่งของคนขายนกพิราบ 13พระองค์ตรัสกับคนเหล่านั้นว่า “มีคำเขียนไว้ว่า‘นิเวศของเราจะได้ชื่อว่านิเวศแห่งการอธิษฐาน’
แต่พวกเจ้ามาทำให้กลายเป็น ‘ซ่องโจร’” 14คนตาบอดและคนง่อยพากันมาเข้าเฝ้าพระเยซูที่พระวิหารและพระองค์ทรงรักษาพวกเขา 15แต่เมื่อพวกหัวหน้าปุโรหิตและธรรมาจารย์เห็นการอัศจรรย์ต่างๆ ที่ทรงกระทำและที่พวกเด็กๆ ร้องตะโกนในเขตพระวิหารว่า “โฮซันนาแด่บุตรดาวิด” ก็พากันไม่พอใจ 16พวกเขาทูลถามพระองค์ว่า “ท่านไม่ได้ยินสิ่งที่เด็กๆ เหล่านี้กำลังพูดกันหรือ?”
พระเยซูตรัสว่า “ได้ยินสิ พวกท่านไม่เคยอ่านพบบ้างหรือ? ที่ว่า
“ ‘พระองค์ทรงสถาปนาคำสรรเสริญ จากริมฝีปากของเด็กและทารก’”
17แล้วพระองค์ทรงละจากพวกเขาเสด็จออกจากกรุงไปยังหมู่บ้านเบธานีและประทับแรมที่นั่น
(มัทธิว 21:1-17)
“As they approached Jerusalem and came to Bethphage on the Mount of Olives, Jesus sent two disciples, saying to them, “Go to the village ahead of you, and at once you will find a donkey tied there, with her colt by her. Untie them and bring them to me. If anyone says anything to you, say that the Lord needs them, and he will send them right away.” This took place to fulfill what was spoken through the prophet: “Say to Daughter Zion, ‘See, your king comes to you, gentle and riding on a donkey, and on a colt, the foal of a donkey.’ ” The disciples went and did as Jesus had instructed them. They brought the donkey and the colt and placed their cloaks on them for Jesus to sit on. A very large crowd spread their cloaks on the road, while others cut branches from the trees and spread them on the road. The crowds that went ahead of him and those that followed shouted, “Hosanna to the Son of David!” “Blessed is he who comes in the name of the Lord!” “Hosanna in the highest heaven!” When Jesus entered Jerusalem, the whole city was stirred and asked, “Who is this?” The crowds answered, “This is Jesus, the prophet from Nazareth in Galilee.” Jesus entered the temple courts and drove out all who were buying and selling there. He overturned the tables of the money changers and the benches of those selling doves. “It is written,” he said to them, “ ‘My house will be called a house of prayer,’ but you are making it ‘a den of robbers.’” The blind and the lame came to him at the temple, and he healed them. But when the chief priests and the teachers of the law saw the wonderful things he did and the children shouting in the temple courts, “Hosanna to the Son of David,” they were indignant. “Do you hear what these children are saying?” they asked him. “Yes,” replied Jesus, “have you never read, “ ‘From the lips of children and infants you, Lord, have called forth your praise’ ?” And he left them and went out of the city to Bethany, where he spent the night.”
(Matthew 21:1-17 NIV)
ก่อนที่จะรู้ความหมาย ต้องเริ่มต้นจากการสังเกต
1.
“ครั้นพวกเขามาใกล้กรุงเยรูซาเล็มถึงหมู่บ้านเบธฟายี”
(มัทธิว 21:1)
As Jesus and the disciples approached Jerusalem, they came to the town of Bethphage.
(Matthew 21:1)
“องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิดเจ้าข้า เมตตาพวกข้าพระองค์ด้วยเถิด !” ฝูงชน…บอกให้เขาเงียบ
แต่ทั้งสองยิ่งร้องดังขึ้น…“ท่านต้องการให้เรา
ทำอะไรให้ ?” เขาทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์
อยากมองเห็น” พระเยซูทรงสงสารเขาและทรงแตะตา
ของเขา ทันใดนั้นทั้งสองก็มองเห็น
และตามพระองค์ไป’
(มัทธิว 20:30-34)
30 Two blind men were sitting by the roadside, and when they heard that Jesus was going by, they shouted, “Lord, Son of David, have mercy on us!”
31 The crowd rebuked them and told them to be quiet, but they shouted all the louder, “Lord, Son of David, have mercy on us!”
32 Jesus stopped and called them. “What do you want me to do for you?” he asked.
33 “Lord,” they answered, “we want our sight.”
34 Jesus had compassion on them and touched their eyes. Immediately they received their sight and followed him.
(Matthew 20:30-34)
2.พระเยซูทรง
พระองค์ไม่ได้ปล่อยให้สิ่งต่าง ๆ
เกิดขึ้นโดยบังเอิญ แต่ทรงวางแผน
และควบคุมทุกขั้นตอนอย่างตั้งใจ
3.
“กษัตริย์ของพวกคุณกำลังมาหา พระองค์สุภาพอ่อนโยน”
(มัทธิว 21:5)
“your king is coming to you, humble”
(Matthew 21:5)
3 สิ่งสำคัญเกี่ยวกับการเป็นกษัตริย์ของพระคริสต์
1.
ถ่อมตัว (character) :
ไม่ลืมตัว (status) :
“เราเป็นทางนั้น
เป็นความจริงและเป็นชีวิต”
(ยอห์น 14:6)
“’I am the way, the truth, and the life. ”
(John 14:6)
“บ้านของเรามีชื่อว่าเป็นบ้าน
สำหรับอธิษฐาน”
(มัทธิว 21:13)
‘My house will be called a house of prayer,’
(Matthew 21:13)
‘เรารู้จักแนวการกระทำของเจ้า
เจ้าไม่เย็นไม่ร้อน เราใคร่ให้เจ้าเย็นหรือร้อน
เพราะเหตุที่เจ้าเป็นแต่อุ่น ๆ ไม่เย็นและไม่ร้อน
เราจะคายเจ้าออกจากปากของเรา’
(วิวรณ์ 3:15-16)
“I know your deeds, that you are neither cold nor hot. I wish you were either one or the other! So, because you are lukewarm—neither hot nor cold
—I am about to spit you out of my mouth.”
(Revelation 3:15-16)
ไม่มีตรงกลาง
พระเยซูต้องการทั้งหมด
ของคุณ — หรือไม่เอาเลย
“Crown Me or Kill Me.”
“พระองค์นำความจริงที่เปลี่ยนแปลงชีวิตมาให้
หรือนี่เป็นแค่เรื่องราวของคนบ้าคนหนึ่ง
ที่พูดถึงคนบ้าอีกคนที่ร้ายกาจยิ่งกว่าเดิม ?” —Reynolds Price
พระนามของพระเยซูไม่ใช่เวทมนตร์
ไม่ใช่พลังกล แต่คือ…
ฤทธิ์อำนาจของกษัตริย์
— และจะไม่มีพลังเลย ถ้าคุณไม่ยอม
จำนนให้พระองค์ครอบครอง
2.ลักษณะที่
‘เขาผูกลาของเขาไว้กับเถาองุ่น
เขาผูกลูกลาไว้กับต้นองุ่นที่ดีที่สุด
เขาล้างเสื้อผ้าในเหล้าองุ่น
และซักเสื้อคลุมของเขาด้วยน้ำองุ่นสีเลือด’
(ปฐมกาล 49:11)
“He will tether his donkey to a vine, his colt to the choicest branch;
he will wash his garments in wine, his robes in the blood of grapes.”
(Genesis 49:11)
เศคาริยาห์ 9:9 — กล่าวอย่างชัดเจนว่า :
“ดูเถิด กษัตริย์ของเจ้าเสด็จมาหาเจ้า— อย่างสุภาพ อ่อนโยน และขี่ลา”
“See, your king comes to you, righteous and victorious,
lowly and riding on a donkey, on a colt, the foal of a donkey.”
3.ลักษณะที่
‘ขอให้ฟ้าสวรรค์เฉลิมฉลองกัน ขอให้แผ่นดินโลก
ชื่นชมยินดี ขอให้ทะเลและทุกสิ่งทุกอย่างในทะเลนั้น
โห่ร้องยินดี ขอให้ท้องทุ่งและทุกสิ่งทุกอย่าง
ในมันร่าเริงยินดี และขอให้ต้นไม้ทุกต้นในป่า
ชื่นชมยินดีต่อหน้าพระยาห์เวห์ ’
(สดุดี 96:11-12)
“Let the heavens rejoice, let the earth be glad; let the sea resound, and all that is in it. Let the fields be jubilant, and everything in them; let all the trees of the forest sing for joy.”
(Psalm 96:11-12)
ต้นปาล์มเหล่านั้น
คือ ตัวอย่างล่วงหน้า (foretaste)
ของวันที่พระองค์จะเสด็จกลับมาอย่างสมบูรณ์
“ตอนนี้ เรามีแค่ประสาทสัมผัส 5 อย่าง
แต่ในวันนั้น…เราอาจมี 100 หรือ 1,000”
“เมื่อเทียบกับสิ่งที่เราจะเป็น เราตอนนี้
ก็เหมือนแค่ก้อนหิน เศษไม้” —Jonathan Edwards
คำถาม
วันนี้ คุณให้พระเยซูเป็นพระเจ้า
ที่ครอบครองทั้งชีวิตของคุณหรือไม่ ?
มีด้านไหนในชีวิตที่คุณยังไม่ให้พระเจ้าครอบครอง
คุณจะยอมจำนนต่อพระเจ้าอย่างไร ?